آموزش لینوکس

دوره آموزشی LPIC3 از موسسه LPI کانادا در واقع بالاترین سطح از دوره های آموزش لینوکس در سطح بین المللی به حساب می آیند. دوره LPIC3 بصورت ویژه برای یادگیری لینوکس برای ورود به سازمان های بزرگ و شرکت هایی است که بصورت تخصصی و فوق تخصصی از لینوکس استفاده می کنند. گواهینامه های آموزش لینوکس انیستیتو حرفه ای لینوکس کانادا یا همان LPI بصورت چند سطحی و سلسله مراتبی ارائه می شوند که گواهینامه LPIC 3 در بالاترین سطح از مدارک این موسسه و سایر مدارک بین المللی لینوکس به حساب می آید.

برای یادگیری و ورود به دنیای آموزش دوره LPIC 3 شما باید پیشنیازهایی مثل دوره آموزش لینوکس اسنشیالز ( Linux Essentials یا آموزش مقدماتی لینوکس ، دوره آموزشی LPIC 1 ( دوره مدیریت لینوکس ) و دوره آموزشی LPIC 2 ( مهندسی شبکه لینوکس ) را به خوبی یاد گرفته باشید و برای پیدا کردن یک گرایش فوق تخصصی در لینوکس وارد دوره LPIC 3 شوید.

گواهینامه LPIC-3 نقطه اوج برنامه صدور گواهینامه حرفه ای چند سطحی موسسه حرفه ای لینوکس (LPI) است. LPIC-3 برای لینوکس حرفه ای در سطح سازمانی طراحی شده است و نشان دهنده بالاترین سطح گواهینامه حرفه ای لینوکس از نظر توزیع بی طرف در صنعت است. چهار گواهینامه تخصصی LPIC-3 جداگانه در دسترس است.

گذراندن هر یک از چهار امتحان، گواهینامه LPIC-3 را برای آن تخصص اعطا می کند. دوره آموزشی LPIC3 شامل 4 دوره فوق تخصصی است که به ترتیب دوره آموزشی LPIC 3 Mixed Environment یا محیط های ترکیبی ، دوره آموزشی LPIC 3 Security یا امنیت در لینوکس ، دوره آموزشی LPIC 3 Virtualization and containerization با محوریت مجازی سازی و در نهایت دوره آموزشی LPIC 3 High Availability and storage clusters با محوریت راه اندازی سرویس های کلاسترینگ در لینوکس ، می باشند.

معرفی دوره آموزشی LPIC 3 Mixed Environment

این روزها در شبکه های بزرگ سازمانی ، حتی با وجود قالب سیستم عامل ویندوز و سرویس اکتیودایرکتوری ، از سرویس های مبتنی بر لینوکس نیز استفاده می شوند. گسترش استفاده از لینوکس در کنار ویندوز در شبکه های سازمانی باعث شده است که مدیران شبکه این روزها باید بصورت ترکیبی هم از ویندوز و هم از لینوکس استفاده کنند.

در دوره آموزش LPIC 3 Mixed Environment بصورت ویژه بر روی شبکه هایی تاکید شده است که در کنار هم از ویندوز و لینوکس استفاده می کنند. ترکیب کردن اکتیودایرکتوری و لینوکس از جمله مهمترین مباحثی است که در دوره LPIC 3 Mixed Environment بر آن تاکید شده است. یادگیری حرفه ای سرویس سامبا ( Samba ) ، سرویس OpenLDAP ، سرویس های احراز هویت لینوکس ( Linux Identity Management  ) و و همچنین رفع اشکال ، Tuning یا بهینه سازی سرویس از جمله مهمترین مباحثی است که در دوره آموزش LPIC 3 Mixed Environments آموزش داده می شود.

مبانی سرویس Samba ، ترکیب کردن سرویس Samba و سرویس اکتیودایرکتوری مایکروسافت ، تنظیمات Samba برای اشتراک گذاری اطلاعات در شبکه و ... از جمله سرفصل های مهم این دوره LPIC 3 می باشد. گذراندن دوره LPIC 3 Mixed Environment این روزها به مدیرهای شبکه مایکروسافتی هم توصیه می شود.

معرفی دوره آموزشی LPIC 3 Security

امنیت مهمترین مبحث این روزها در حوزه فناوری اطلاعات است. دوره آموزشی LPIC 3 Security را می توان مهمترین دوره آموزشی LPIC 3 دانست. همانطور که از اسم این دوره مشخص است ، بصورت ویژه بر روی تنظیمات امنیتی سیستم عامل لینوکس متمرکز شده است.

مهمترین محوریت آموزشی دوره LPIC 3 Security به ترتیب مباحث رمزنگاری اطلاعات ( Cryptography ) ، مکانیزم های کنترل دسترسی ( Access Control ) ، امنیت نرم افزارها ( Application Security ) ، امنیت فرآیندها ( Operations Security ) ، امنیت شبکه ( Network Security ) ، شناخت تهدیدات و ارزیابی آسیب پذیری ها ( Threats and vulnerability Assessment ) می باشد.

به عنوان یک متخصص لینوکس شما باید درک خوبی از مباحث امنیت در این سیستم عامل داشته باشید . دوره آموزشی LPIC 3 Security را می توان الزامی ترین دوره LPIC 3 لینوکس دانست که یادگیری آن به همه مدیرهای شبکه لینوکسی شدیدا توصیه می شود.

معرفی دوره آموزشی LPIC 3 Virtualization and containerization

این روزها کمتر سازمان ، شرکت یا مرکز داده ای را پیدا می کنید که از فناوری های مجازی سازی در آنها استفاده نشده باشد. از محبوب ترین تکنولوژی های مجازی سازی در لینوکس می توانیم به KVM ، OVirt ، QEMU و Xen اشاره کنیم. محوریت این دوره آموزش LPIC 3 Virtualization and containerization یادگیری نرم افزارهای مجازی سازی و ساخت Container در لینوکس است.

اگر قصد دارید به عنوان یک کارشناس دواپس ( DevOps در آینده مشغول به کار شوید ، قطعا یادگیری دوره LPIC 3 مجازی سازی و Container سازی را توصیه می کنیم. شناخت و کار کردن با ابزارهایی مثل Docker و Kubernetes از جمله سایر موضوع هایی است که بصورت تخصصی در این دوره آموزشی به آنها پرداخته می شود.

شما در دوره LPIC 3 Virtualization  نرم افزارهای مجازی سازی را یاد می گیرید که نصب کنید ، نگهداری کنید و البته رفع اشکال کنید. در عین حال شما نحوه طراحی ، پیاده سازی و نگهداری یک شبکه مجازی سازی شده را نیز به خوبی آموزش خواهید دید. سه سرفصل اصلی در آزمون بین المللی LPIC3 Virtualization and containerization وجود دارد که به ترتیب Full Virtualization ، Container Virtualization و VM Deployment and provisioning می باشند.

معرفی دوره آموزشی LPIC 3 High Availability and storage clusters

دوره آموزش LPIC 3 High Availability and Storage Clusters را بصورت خاص می توان حرفه ای ترین دوره برای مدیران شبکه لینوکسی دانست . مخاطب این دوره فقط افرادی است که بصورت تخصصی و فوق تخصصی در سازمان های بسیار بزرگی که دارای سرویس های حساس لینوکسی هستند دانست.

در واقع هر جا صحبت از کیفیت بسیار بالا در دسترسی به سرویس های لینوکسی باشد ، دوره LPIC 3 High Availability and storage clusters راهگشاست. این دوره LPIC 3 بصورت ویژه همانطور که از نامش هم پیداست در بحث سرویس های High Availability و ذخیره سازی داده یا Storage Clusters متمرکز است.

عنوان های آموزشی این دوره آموزش LPIC3 اصلا قابل ترجمه نیستند ! به زبان ساده آنقدر عنوان های حرفه ای هستند که ترجمه کردن آنها کمی بی معنی می شود. خلاصه سرفصل های آموزشی LPIC 3 High Availability and storage clusters عبارتند از High Availability Cluster Management ، High Availability Cluster Storage ، High Availability Distributed Storage ، Single Node High Availability که در این دوره کاملا آموزش داده می شوند.

چگونه دوره آموزش LPIC 3 های مختلف را یاد بگیریم؟

یکی از مهمترین نکاتی که باید در زمان یادگیری دوره های آموزش LPIC3 باید در نظر بگیرید این است که یادگیری این دوره های لینوکس قطعا نیاز به پشنیاز دارد و شما نمی توانید بصورت مستقیم و بدون داشتن پیش زمینه وارد این دوره های آموزشی لینوکس شوید.

داشتن دانش دوره آموزش Linux Essentials ، دوره آموزشی LPIC1 و دوره آموزشی LPIC2 برای ورود به این دوره ها الزامی است. قبلا در خصوص نحوه یادگیری لینوکس و مسیر راه یا نقشه راه لینوکس در مقاله ای با عنوان لینوکس را از کجا شروع کنیم بصورت کامل صحبت کرده ایم که می توانید در لینک زیر به آن دسترسی پیدا کنید.

شبکه ، لینوکس و امنیت را چگونه یاد بگیریم؟ یکی از سوالاتی که بصورت متداول در حوزه آموزش نتورک پلاس و فناوری اطلاعات از من سوال می شود همین موضوع است که استاد ، ما مسیر راه آموزش شبکه و نقشه راه آن را با توجه به مقاله شبکه را از کجا شروع کنیم ، شروع کرده ایم. اما مشکل اصلی در یادگیری ، به خاطر سپردن و تمرین کردن این مفاهیم است . مرتب مفاهیم از ذهن ما خارج می شود و فراموش می کنیم.

چگونه بهتر یاد بگیریم؟ چگونه فراموش نکنیم و ... امروز من ، محمد نصیری ، بنیانگذار وب سایت توسینسو و انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران به شما نکاتی را می گویم که بتوانید براحتی هر چیزی در حوزه آموزش تخصصی شبکه و امنیت و لینوکس و ... را به صورت دائمی یاد بگیرید و کمتر چیزی از ذهنتان خارج شود ، تکنیک های یادگیری که در ادامه به شما می گویم ، نتیجه دو دهه فعالیت من در این حوزه است و کاملا تجربی است . پس تا انتهای این مقاله از وب سایت توسینسو با ما باشید.

حتما نوت برداری کنید

نوت برداری مهمترین رکن در یادگیری در حوزه آیتی است. شما باید هر چیزی که یاد میگیرید را بصورت خلاصه برای خودتان بنویسید. فراموش نکنید که نوت برداری باید کاملا خلاصه باشد و اصلا قرار نیست خیلی جامع و کامل نوشته شود. به شکلی بنویسید که ساختار یادگیری شما مثل جستجو در کلیدواژه های گوگل باشد. کلیدواژه ها را با حداقل توضیحات و به شکلی که خودتان متوجه مفهوم کلیدواژه شوید بنویسید تا بهتر به خاطرتان سپرده شود. برای مثال :

• کاربرد لایه ها : لایه چهار : انتقال داده و پروتکل های انتقال : TCP و UDP

زیبا نوت برداری کنید

من به شخصه یکی از زیباترین دفترچه های نوت برداری را تهیه می کنم . یک دفتر سایز A4 پاپکو که به شکلی بسیار زیبا نوت برداری را در آن انجام می دهم. فکر می کنم حداقل در نوت برداری های من 4 رنگ خودکار وجود دارد که برای هر رنگی تعریفی وجود دارد. اگر از روی ویدیویی مشغول به یادگیری باشم ویدیو را قطع می کنم و چیزی که یاد گرفتم را بلافاصله نوت برداری می کنم.

هیچوقت بصورت کامل ابتدا ویدیوها را نگاه نمی کنم ، همیشه بخش بخش ، قطعه قطعه نوت برداری می کنم. سعی کنید از نوشته هایتان دفترچه ای زیبا درست کنید. جزوه ننویسید شما قرار نیست امتحان بدهید. سعی کنید چیزهایی که درک می کنید را بنویسید. یعنی مفهومی که از ویدیو برداشت می کنید را یاد داشت کنید نه چیزی که در آن عینا گفته می شود . برای مثال :

• حواست باشه ما سویچ لایه چهار تخصصی نداریم ، در واقع یه نوع سویچ لایه سه با قابلیت های خاص در لایه چهار هست که باعث میشه بتونید مدیریت Session داشته باشید

به دیگران آموزش بدهید

من به عنوان بنیانگذار انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران و مجموعه توسینسو به جرات اعلام می کنم که مهمترین رکن در یادگیری ، یاد دادن است. وقتی شما چیزی را برای کسی توضیح می دهید به شدت در حافظه بلند مدت شما ماندگار می شود و این یکی از لذت بخش ترین انواع یادگیری است.

ویدیو تولید کنید ، کانال تلگرام بسازید ، صفحه اینستاگرام و .. داشته باشید و بدون توجه به تعداد مخاطب به دیگران آموزش بدهید. این باعث ماندگاری مطالب در ذهن شما می شود.

به سوالات دیگران پاسخ بدهید

فعالیت کردن در تالارهای گفتمان یا همان فروم های تخصصی می تواند به شدت دید شما را نسبت به مسائل و مشکلات بازار کار و محیط های واقعی بالا ببرد. قطعا کسیکه در محیط واقعی دچار مشکل شده است و آن را در محیط تالار گفتمان مطرح می کند یعنی شما را با چالشی برای حل مسئله مواجه کرده است.

شما با جستجو کردن و تلاش برای حل مشکل آن فرد باعث می شوید در ذهنتان راهکاری جدید ثبت شود و مشکل و راهکار همزمان در ذهن شما هک شود. سوال بپرسید و حتی به سوال خودتان بعد از پیدا کردن راهکار حل مشکل پاسخ بدهید. نتیجه فوق العاده ای میگیرید. یکی از دلیل های پیشرفت من در حوزه شبکه ، امنیت و لینوکس قطعا وجود تالار گفتمان تخصصی توسینسو در این حوزه بوده است.

در مصاحبه ها شرکت کنید

مصاحبه به شدت در توسعه فردی شما و کمک به یادگیری و درک نیاز بازار کار کمک می کند. حتی اگر به موضوعی به قدر کافی مسلط نیستید ، ریسک کنید و درخواست مصاحبه به شرکت های مختلف بدهید . این باعث می شود شما جسارت بیشتری برای مصاحبه های بعدی داشته باشید و از مسائل بازار کار به خوبی آگاه شوید.

لابراتوار برای هر کاری طراحی کنید

برای یادگیری و آموزش لینوکس و شبکه و امنیت شما هیچ نیازی به خرید تجهیزات ندارید. شما با استفاده از نرم افزارهای مجازی سازی و البته نرم افزارهای Emulator یا شبیه ساز شبکه ، بدون هیچ هزینه ای می توانید یک لابراتوار و حتی یک مرکز داده قوی و سنگین طراحی کنید و براحتی در آن سناریوهای متنوع را تست و یاد بگیرید. بدون اینکه دغدغه خرابکاری داشته باشید. لابراتوار با کیفیت از اولین و مهمترین فاکتورها در یادگیری درست است.

خرابکاری و ریسک کنید

خرابکاری و ریسک کنید اما با علم و آگاهی ، وقتی شما خرابکاری نکنید و نتوانید خرابکاری خودتان را درست کنید. نمی توانید در کار خود پیشرفت کنید. وقتی ریسک به روز رسانی سیستم های قدیمی ، نرم افزارهای قدیمی ، تجهیزات قدیمی و ... اعمال تغییرات جدید و ... را به خودتان نمی دهید. طبیعتا شما همیشه در جای خود درجا می زنید.

استفاده گرفتن از راهنماهای لینوکس یکی از معمول ترین روشهای پیدا کردن نحوه استفاده درست از دستورات لینوکس است. در واقع همه دستورات لینوکس برای خودشان یک راهنمای استفاده جداگانه و مختص خودشان دارند . هر چند که همچنان بهترین روش پیدا کردن کمک و راهنمایی در لینوکس استفاده از جستجو در گوگل است .

اما ما در این مقاله می خواهیم به روشهای مختلف استفاده از فایل های راهنما در لینوکس و دستورات مرتبط با آنها اشاره کنیم. در این مقاله من ، محمد نصیری ، کارشناس امنیت سایبری و متخصص لینوکس به شما به ساده ترین شکل ممکن ، نحوه استفاده از این دستورات را به همراه مثال آموزش می دهم پس تا انتها با من باشید.

چرا به گرفتن کمک و راهنما در لینوکس نیاز داریم؟

لینوکس و کار کردن با دستورات آن بسیار فرار است. شما هر چقدر هم که حرفه ای باشید نمی توانید ادعا کنید که همه سویچ ها و آپشن های دستورات را به همراه کاربرد و مثال های مختلف آن بلد هستید. به همین دلیل در کنار هر دستور و برای درک بهتر نحوه استفاده از آن ، فایل های راهنما یا Manual و روشهای متنوعی برای یادگیری دستورات وجود دارد که بدون نیاز به داشتن اینترنت و بصورت آفلاین هم قابل استفاده هستند. حتی حرفه ای ها هم باید بتوانند از این دستورات و فایل های راهنما به درستی استفاده کنند و این هیچ ربطی به حرفه ای بودن یا نبودن ندارد. برخی اوقات ممکن است شما هیچ دسترسی به اینترنت برای جستجو نداشته باشید.

نکته بسیار مهم : راهنمایی و Manual ها ممکن است در توزیع های مختلف لینوکس متفاوت باشند

استفاده از دستور whatis ( این چیه ؟)

ساده ترین و البته اولین دستوری که شما برای گرفتن راهنما در لینوکس نیاز دارید دستور whatis است. این دستور در یک خط بصورت خیلی ساده به شما توضیح می دهد که کاربرد این دستور چیست. دستور whatis دارای یک بانک یا دیتابیس اطلاعاتی نیست و اطلاعات خودش را از SECTION 1 فایل Manual یا راهنمای لینوکس دریافت می کند که بعدا به آن اشاره خواهیم کرد. برای مثال دستور زیر به شما می گوید کار دستور whatis چیست :

unity@tosinso-suse:~> whatis whatis
whatis (1)           - display one-line manual page descriptions

کامپیوترها در شبکه با استفاده از دو نوع آدرس شناسایی می شوند که به یکی از آنها آدرس IP و به دیگری آدرس MAC می گویند. MAC مخفف کلمه Media Access Control و IP مخفف کلمه Internet Protocol است و هر دو مکانیزمی برای شناسایی کامپیوترها در شبکه هستند. هر دوی این مکانیزمهای آدرس دهی به این منظور استفاده می شوند تا مطمئن شویم که بسته های اطلاعاتی ما از مبدا به مقصد می رسند و در این میان هویت مبدا و مقصد توسط این مکانیزم های آدرس دهی تعیین می شود.

امروز در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران می خواهیم در خصوص این بحث کنیم که چرا ما از هر دو نوع آدرس استفاده می کنیم و این دو نوع آدرس با هم چه تفاوت هایی دارند ، یک آدرس IP معمولا توسط مدیر شبکه یا سرویس دهنده اینترنتی شما ( ISP ) به شما ارائه داده می شود و ممکن است هم بصورت دستی و هم بصورت خودکار و هر بار که به اینترنت متصل می شوید به کامپیوتر شما اختصاص داده شود. بنابراین آدرس IP یک آدرس ثابت و همیشگی نیست و ممکن است حتی در طی یک روز بارها آدرس IP شما عوض شود.

این موضوع در خصوص آدرس MAC صادق نیست . آدرس MAC را به عنوان آدرس سخت افزاری کارت شبکه نیز می شناسند و این آدرس معمولا توسط مدیر شبکه تغییر نمی کند و از طرف شرکت تولید کننده بر روی کارت شبکه یا دستگاهی که به شبکه متصل می شود بصورت از پیش تعریف شده وجود دارد. آدرس MAC برای شناسایی یک کارت شبکه استفاده می شود و به همین دلیل باید منحصر به فرد بوده و نباید تغییر کند به همین دلیل شما به روش های معمول نمی توانید آدرس MAC یک کارت شبکه را عوض کنید ، این آدرس برای هر کارت شبکه ای که در دنیا وجود دارد منحصر به فرد است .

آدرس IP برای شناسایی شبکه ای که کامپیوتر در آن قرار گرفته است استفاده می شود و می توان از روی آدرس IP موقعیت حدودی محل قرار گیری کامپیوتر را پیدا کرد. آدرس های IP از طریق سازمان به نام IANA برای هر کشور و هر منطقه جغرافیایی بصورت جداگانه تعریف شده اند و از این طریق شما می توانید محدوده جغرافیایی آدرس IP را به سادگی پیدا کنید که برای کدام کشور و چه بسا برای کدام شهر است. اما این امکان برای ادرس MAC وجود ندارد و در واقع درون این آدرس MAC چیزی برای شناسایی محل جغرافیایی تعریف نشده است و شما نمی توانید محل قرار گیری یک کارت شبکه با آدرس MAC را پیدا کنید ، به همین دلیل می توانیم آدرس MAC را به نوعی اسم یک کارت شبکه در نظر بگیریم تا آدرس آن ، بصورت کلی فراموش نکنید که زمانیکه صحبت از شبکه های LAN و ساختار Switching می شود شما آدرس دهی MAC را استفاده می کنید و زمانیکه صحبت از مسیریابی بین شبکه ها و استفاده از مسیریاب ها و روترها می شود ما از آدرس IP استفاده می کنیم.

یکی از مهمترین قابلیت هایی که آدرس های MAC در اختیار ما قرار می دهند امکان استفاده از مکانیزم امنیتی به نام MAC filtering در شبکه های داخلی است . شما می توانید با اسفاده از MAC Filtering و همچنین قابلیت Port Security بر روی سویچ ها و دستگاه های بیسیم شبکه فقط به آدرس های MAC خاصی امکان استفاده از شبکه و یا حتی اتصال به شبکه را بدهید. این مکانیزم هم می تواند در سطوح کوچک خانگی و هم در سطوح کلان سازمانی پیاده سازی شود و درجه امنیتی سازمان شما را بسیار بالا ببرد. توجه کنید که از آدرس MAC می توان به عنوان یک پیشنیاز برای دریافت آدرس IP هم نام برد. زمانیکه شما در شبکه می خواهید از سرویسی به نام DHCP استفاده کنید که آدرس دهی خودکار انجام می دهد ، ابتدا این سرویس آدرس MAC سیستم شما را دریافت می کند و بر اساس آن یک آدرس IP در اختیار کارت شبکه شما قرار می دهد.

دوره آموزش نتورک پلاس (Network+) بعد از گذراندن دوره آموزش شبکه نتورک پلاس ، شما قادر خواهید بود براحتی در آزمون دریافت گواهینامه بین المللی نتورک پلاس شرکت کنید. تمامی توضیحات مربوط به دوره آموزش نتورک پلاس در ادامه برای شما ارائه شده است. این دوره آموزشی مبانی شبکه های کامپیوتری پیشنیازی مهم برای شروع آموزش لینوکس و آموزش MCSA مایکروسافت است.

لینوکس توزیع CentOS یکی از محبوب ترین توزیع های لینوکس امروزی است ، CentOS مخفف کلمه های Community ENTerprise Operating System است. هسته اصلی لینوکس CentOS از سیستم عامل Red Hat Enterprise Linux یا RHEL گرفته شده است و به همین دلیل این سیستم عامل کاملا با RHEL سازگاری دارد. طبیعتا با توجه به اینکه در مقاله قبلی در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران در خصوص توزیع RHEL و اینکه از Fedora گرفته شده است ، می توان نتیجه گرفت که در نهایت CentOS نیز از Fedora گرفته شده است.

برخلاف RHEL که تجاری و پولی است ، CentOS یک توزیع رایگان از لینوکس می باشد. CentOS توسط Community ها پشتیبانی می شود و این یعنی اینکه شما به جای اینکه انتظار پشتیبانی حرفه ای و پرداخت هزینه های پشتیبانی خدمات به شرکت تولید کننده پرداخت کنید ، تنها کافیست کمک ها و پشتیبانی خود را از این Community های عمومی تامین کنید و هیچگونه هزینه ای نیاز نیست پرداخت کنید.

البته به این نکته نیز توجه کنید که با توجه به اینکه این سیستم عامل از RHEL گرفته شده است ، افرادی که در Community ها به سئوالات و مشکلات پاسخ می دهند معمولا از مهندسین نرم افزار حرفه ای هستند که برای شرکت Red Hat کار می کنند ، البته در کنار این افراد مدیران سیستم و علاقه مندان به سیستم عامل های لینوکس در سراسر دنیا را نیز اضافه کنید تا متوجه شوید که چه اندازه پشتیبانی از سیستم عامل CentOS در دنیا به تمام معنا انجام می شود.

سالها به عنوان یک پروژه و یک سیستم عامل مستقل معرفی می شد تا اینکه در سال 2014 پروژه CentOS رسما به شرکت Red Hat پیوست. نسخه هایی که از CentOS به بازار ارائه می شوند در واقع نسخه Mirror از نسخه هایی است که در Red Hat Enterprise Linux معرفی می شوند. یعنی هر بار که نسخه جدیدی از Red Hat Enterprise Linux منتشر شود ، مدتی بعد نسخه ای مشابه آن به عنوان CentOS معرفی می شود.

معمولا بعد از معرفی شدن هر نسخه از RHEL بعد از حدود چند هفته یا حداکثر چند ماه نسخه جدید CentOS نیز معرفی می شود. این مدت زمان به دلیل این است که گروه CentOS باید زمان بگذارند و ساختار برندینگ Red Hat را از روی RHEL حذف کنند و تقریبا همه چیز را از روی سورس کدهای RHEL مجددا بسازند. با ترکیب شدن یک تیم پشتیبانی خوب و غنی در Community های CentOS و همچنین مستندات کامل این سیستم عامل ، CentOS تبدیل به یک محصول عالی برای استفاده در تجارت ها ، سازمان ها ، مدارس و دانشگاه ها و سایر مواردی می باشد که نیازمند یک لینوکس قابل اتکا برای سرورها و دسکتاپ های خود هستند. با انتخاب کردن CentOS دیگر نیازی به پرداخت هزینه های زیاد برای خرید محصولات Enterprise نخواهد بود.

اما بیشتر سازمان هایی که از CentOS استفاده می کنند ، از این سیستم عامل در کنار سیستم عامل Red Hat Enterprise Linux استفاده می کنند و با توجه به پشتیبانی که از شرکت Red Hat دریافت می کنند می توانند در صورت بروز مشکل سیستم عامل های CentOS خودشان را نیز رفع اشکال کنند.در چنین سازمان هایی از RHEL به عنوان سرور اصلی در سازمان استفاده می شود و از CentOS به عنوان سیستم عاملی برای سرورهای نه چندان حساس استفاده می شود ، یا از CentOS به عنوان یک سرور Redundant و Backup استفاده می کنند. این موضوع باعث می شود که دیگر سازمان ها نیازی به استخدام چندین مدیر سیستم نداشته باشند و با استخدام یک مدیر سیستم مسلط به RHEL کار مدیریت CentOS های سازمان را هم به یکباره انجام می دهند و این از نظر هزینه های مالی کاملا به سود سازمان است .

در خصوص لینوکس توزیع Debian هم قبلا در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران صحبت کرده ایم ، همانطور که می دانید توزیع Debian محبوب ترین توزیع در میان لینوکس های دنیا است ، جالب اینجاست بدانید که در جولای سال 2010 برای اولین بار توزیع CentOS به عنوان محبوب ترین توزیع در میان توزیع های مورد استفاده به عنوان Web Server انتخاب شد که در آن زمان بیش از 30 درصد وب سرورهای دنیا از این سیستم عامل استفاده می کردند ، هر چند که در ژانویه 2012 این عنوان و جایگاه مجددا به توزیع Debian اختصاص یافت اما در نوع خودش جالب بود.

CentOS یکی از محبوب ترین توزیع های لینوکس برای استفاده در سرویس های هاستینگ وب اینترنتی است. با توجه به هماهنگ بودن و سازگاری کامل CentOS و RHEL این سیستم عامل با اکثر نرم افزارهای دنیا سازگاری کامل دارد ، بیشتر کنترل پنل های هاستینگ امروزی از سیستم عامل CentOS به عنوان توزیع لینوکس شماره یک خودشان استفاده می کنند.

از لحاظ معماری فنی توزیع CentOS لینوکس از معماری های x86 ، x64 و i386 پشتیبانی می کند ، امروزه حتی از CentOS از PowerPC نیز پشتیبانی می کند. قبل از اینکه اسم CentOS بر روی این محصول گذاشته شود آن را به عنوان cAos Linux می شناختیم . در ژوئن 2006 شخصی به نام David Parsley که برنامه نویس اصلی سیستم عامل Tao Linux که یکی از Clone های اصلی RHEL بود اعلام کرد که Tao Linux دیگر بازنشسته شده است و شروع به توسعه و برنامه نویسی سیستم عامل CentOS کرد.

کاربران Tao Linux براحتی بعد از ارائه شدن نسخه CentOS با استفاده از بروز رسانی YUM خود را به CentOS بروز رسانی کردند. جالب اینجاست بدانید که دامین اینترنتی CentOS.org که بزرگترین Community این سیستم عامل است توسط فردی به نام Lance Davis قبلا ثبت شده بود و بعدها طی یک قرارداد ، تیم مدیریتی CentOS ای دامین را از Davis خریداری کردند. CentOS از دسکتاپ های KDE و GNOME پشتیبانی می کند و از این سیستم عامل هم به عنوان سرور و هم به عنوان Workstation می توان استفاده کرد.برای یادگیری لینوکس در حد حرفه ایی به آموزش لینوکس مراجعه کنید.

لینوکس Debian GNU/Linux برای اولین بار در سال 1993 معرفی شد.این لینوکس توسط بنیانگذارش یان مرداک و همچنین صدها برنامه نویس داوطلب نوشته شد ، آنها این ایده را در ذهن داشتند که یک سیستم عامل کاملا غیر تجاری را به دنیا معرفی کنند ، اکثر زمانی که این برنامه نویسان برای نوشتن لینوکس Debian GNU/Linux صرف کردند از زمان های اضافه و اوقات فراغتشان بود و هیچگونه پولی به آنها بابت برنامه نویسی Debian پرداخت نشد.

در ابتدای کار تصور می شد که کار Debian GNU//Linux براحتی تمام می شود و افراد زیادی اعتقاد داشتند که این پروژه در نهایت سرنوشتی جز تجزیه شدن و متلاشی شدن ندارد و پروژه Debian GNU/Linux با شکست مواجه خواهد شد. اما واقعیت به شکلی دیگر و کاملا متفاوت رقم خورد ، نه تنها Debian باقی ماند بلکه بعد از آن بسیار پیشرفت کرد و در کمتر از یک دهه این توزیع از لینوکس تبدیل به گسترده ترین توزیع لینوکس در دنیا شد ، Debian به عنوان بزرگترین و گسترده ترین پروژه Collaborative یا پروژه شراکتی در دنیا مطرح شد و شاید هرگز نمونه دیگری از این گستردگی در صنعت نرم افزار را شاهد نباشیم.

مهمترین دلایل موفقیت پروژه Debian GNU/Linux را می توانیم به این شکل بیان کنیم که : این توزیع از لینوکس توسط بیشتر از 1000 برنامه نویس داوطلب نوشته شده است ، در حال حاضر مجموعه نرم افزاری که برای Debian GNU/Linux وجود دارد شامل بیش از 50000 بسته نرم افزاری است که حتی برای معماری های 8 پردازنده ای نیز طراحی شده اند و از همه مهمتر این است که با تغییر دادن سورس کد سیستم عامل Debian و اعمال تغییرات بر روی آن تاکنون بیشتر از 120 نوع توزیع جدید از لینوکس منتشر شده است که همه انها در اصطلاح Debian Based یا بر پایه و اساس Debian هستند که این نمایانگر قدرت این سیستم عامل است.

این خصوصیات تقریبا برای هیچکدام از توزیع های سیستم عامل لینوکس دیگر وجود ندارد. فرآیند توسعه و برنامه نویسی Debian GNU/Linux به سه مرحله یا سه شاخه تقسیم بندی می شود که البته برخی اوقات به آن یک شاخه چهارم هم اضافه می کنند که این مراحل به شکل زیر می باشند :

1. مرحله یا شاخه اول : Unstable یا بی ثبات ( به مرحله SID هم معروف است )
2. مرحله یا شاخه دوم : Testing یا آزمایش
3. مرحله یا شاخه سوم : Stable یا با ثبات
4. مرحله یا شاخه چهارم : Experimental یا تجربی ( این مرحله در واقع همان بازخورد کاربران است در طی زمان )

Debian GNU/Linux برای یکپارچه سازی ، تست و با ثبات سازی بسته های نرم افزاری با سیستم عامل و همچنین قابلیت های جدیدی که به این بسته ها و سیستم عامل Debian اضافه می شوند یک مکانیزم کنترل کیفیت مدون ، برنامه ریزی شده و قابل اطمینان دارد که باعث می شود بتوانیم از Debian GNU/Linux بدون انکار به عنوان یکی از بهترین توزیع های لینوکس بدون مشکل ( یا کمترین تعداد مشکل( و خوب آزمایش شده یاد کنیم.

اما در کنار همه این نکات مثبت برخی موارد هم قابل توجه است ، همین فرآیند دراز و پیچیده توسعه سیستم عامل و آزمایش و تست هایی که بر روی آن انجام می شود یک سری مشکلات را در پی دارد ، نسخه با ثبات یا Stable از سیستم عامل Debian GNU/Linux چندان به روز معرفی نمی شود و معمولا نسخه های Stable این توزیع از لینوکس هر 1 تا 3 سال معرفی می شوند ، به همین دلیل علاقه مندان به سیستم عامل Debian GNU//Linux مجبور هستند که تا معرفی شدن نسخه بدون Bug و تقریبا بدون مشکل ، از نسخه های مشکل دار و تستی Debian استفاده کنند ، همین مورد در خصوص بسته های نرم افزاری نیز صادق است.یادگیری عمیق و مفهومی به دوره آموزشی لینوکس و LPIC1مراجعه کنید

لینوکس Red Hat Enterprise جزو معدود لینوکس هایی است که از قوانین GNU که قبلا در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران در موردش صحبت کردیم چندان تابعیت نمی کند. در واقع توزیع Red Hat Enterprise بر پایه و اساس لینوکس Fedora بوده است و ساخت کشور ایالات متحده آمریکا است ، معماری که این سیستم عامل بر پایه و اساس ان ساخته شده است و آنها را پشتیبانی می کند از i386 ، ia64 ،PowerPC ، s390 ، s390x ، x86 و x64 پشتیبانی می کند.

دسکتاپ هایی که در لینوکس Red Hat Enterprise پشتیبانی می شود KDE و GNOME هستند و این سیستم عامل هم می توانید به عنوان سرور هم به عنوان دسکتاپ مورد استفاده قرار بگیرد. Red Hat Enterprise Linux که بصورت خلاصه RHEL هم گفته می شود جزو معدود توزیع های لینوکس است که توسط یک شرکت خاص طراحی و توسعه داده شده است و بصورت ویژه برای مباحث تجاری مورد استفاده قرار می گیرد ، شرکت Red Hat مالک و سازنده RHEL است.

تقریبا تمامی آموزش ها و پشتیبانی که از RHEL انجام می شود توسط یک سری دوره آموزشی که ساخته شرکت Red Hat است به نام سری اموزشی Red Hat Certification انجام می شود. Red Hat مثل سایر توزیع های لینوکس رایگان نیست و شما برای استفاده از Red Hat Enterprise بایستی آن را از شرکت خریداری کنید اما بر اساس قانون Open Source کدهای نوشته شده در این سیستم عامل نیز بصورت رایگان قابل دسترس می باشند و بعضا توزیع های دیگری از لینوکس وجود دارند که از همین سورس و اعمال تغییرات بر روی آن توزیع جدیدی ارائه می کنند.برای یادگیری حرفه ایی و تخصصی به دوره های آموزش لینوکس  LPIC1 , LPIC2مراجعه کنید.