آموزش شبکه های کامپیوتری

دوره آموزش نتورک پلاس چیست؟ دوره نتورک پلاس برای چه کسانی طراحی شده است؟ آیا دوره Network Plus یک دوره عمومی شبکه است؟ پاسخ همه این سوالات و 20 نکته دیگر درباره دوره آموزشی نتورک پلاس را در این مقاله به دست خواهید آورد. دوره نتورک پلاس ( Network+ ) دریچه ورود شما به دنیای فناوری اطلاعات است. شاید اکثر جاهایی که این سوال پرسیده می شود که مدرک نتورک پلاس چیست؟ پاسخ آن به این شکل مطرح می شود که نتورک پلاس مبانی و مفاهیم اولیه شبکه برای ورود به دنیای شبکه های کامپیوتری است و اولین قدم در یادگیری شبکه های کامپیوتری و آموزش شبکه است.

این جمله اشتباه نیست همه همه مطلب را نمی رساند . زمانیکه در خصوص گواهینامه بین المللی CompTIA Network+ صحبت می کنیم در واقع ما در خصوص اولین قدم برای ورود به دنیای شبکه های کامپیوتری ( مایکروسافت ، سیسکو ، مجازی سازی ، میکروتیک و ... ) ، اولین قدم در ورود به دنیای اینترنت اشیاء ، اولین قدم برای ورود به دنیای امنیت اطلاعات ، اولین قدم در ورود به دنیای هک و نفوذ و به زبان ساده تر اولین قدم برای ورود به هر حوزه ای در خصوص فناوری اطلاعات صحبت می کنیم.

بنابراین دوره Network+ یکی از مهمترین ، پر چالش ترین و پر مفهوم ترین دوره های آموزشی شبکه و فناوری اطلاعات است که شما را انواع تکنولوژی های شبکه ، زیرساختی ، نرم افزاری ، امنیتی ، مدیریتی و ... آشنا می کند و تعریف دوره مبانی شبکه اصلا برازنده نتورک پلاس نیست.

کامپتیا چیست؟ معرفی شرکت CompTIA مالک دوره نتورک پلاس

کامپتیا یا CompTIA مخفف کلمه های Computing Technology Industry Association است و یک مرکز عام المنفعه آمریکایی است که وظیفه صادر کردن گواهینامه های خاص حوزه فناوری اطلاعات را بر عهده دارد. از کامپتیا به عنوان محبوب ترین مرکز صدور گواهینامه های فناوری اطلاعات که اکثر شرکت ها و ارگان های بزرگ آن را به عنوان پیشنیاز تخصص های خودشان قبول دارند نام برده می شود.

دوره آموزشی نتورک پلاس CompTIA Network+

مدارک کامپتیا به هیچ شرکت یا مجموعه خاصی تعلق ندارند و در بیشتر از 120 کشور دنیا مورد پذیرش هستند. در حال حاضر بیش از 2 و نیم میلیون نفر در دنیا دارای گواهینامه های این شرکت هستند. محبوب ترین دوره های مجموعه کامپتیا به ترتیب دوره های نتورک پلاس ، دوره سکیوریتی پلاس و دوره استوریج پلاس هستند.

نتورک پلاس ( Network+ Plus ) چیست؟ تعریف نتورک پلاس از نظر CompTIA

CompTIA Network+ به توسعه شغل و موقعیت کاری شما در حوزه زیرساخت فناوری اطلاعات کمک می کند تا بتوانید تنظیمات ، مدیریت و رفع اشکال شبکه های کامپیوتری را بهتر و اصولی تر انجام دهید. دریافت گواهینامه نتورک پلاس به این معنی است که شما دانش فنی لازم برای نگهداری و امن سازی اولیه شبکه های کامپیوتری را دارا هستید.
بر خلاف بیشتر گواهینامه های شبکه و فناوری اطلاعات که بصورت ویژه برای یک شرکت یا محصول در بحث شبکه و زیرساخت طراحی شده اند ، دوره نتورک پلاس یک دوره در اصطلاح فارغ از وابستگی به سیستم عامل ، سخت افزار و یا محصول خاص یا Vendor Less است .

قبلا در توسینسو در خصوص انواع توپولوژی های شبکه بحث شده است اما تاکنون شاید چیزی در خصوص توپولوژی Daisy Chain نشنیده باشید. بعضا این توپولوژی را با توپولوژی Bus اشتباه می گیرند و یا اصلا در خصوص آن صحبتی نمی کنند. در واقع بهتر است وقتی صحبت از توپولوژی Bus می کنیم اسم آن را به فارسی توپولوژی اتوبوسی و وقتی صحبت از توپولوژی Daisy Chain می کنیم از ان به عنوان توپولوژی خطی یا Line یاد کنیم. در قسمت شصت و ششم از دوره آموزش نتورک پلاس ، بصورت کامل در خصوص توپولوژی های شبکه صحبت می کنیم که مفهوم Daisy Chain هم در همینجا بررسی خواهد شد.

البته بهترین اسمی که می توانیم برای این توپولوژی انتخاب کنیم توپولوژی زنجیری است که دستگاه ها به شکل حلقه های زنجیر به هم متصل می شوند. در توپولوژی Daisy Chain دستگاه هایی که در شبکه قرار دارند در امتداد یک خط مستقیم به هم متصل می شوند. کامپیوترها از یک کارت شبکه ورودی و از کارت شبکه دیگر خروجی به کامپیوتر دیگر می دهند ، اگر در خصوص سویچ ها و روترها صحبت کنیم هم به همین شکل از یک پورت سویچ یک کابل وارد و از یک پورت دیگر کابلی به سویچ دیگر متصل می شود.

یک توپولوژی Daisy Chain هم می تواند بصورت خطی و هم می تواند بصورت حلقوی ایجاد شود به این صورت که در Daisy Chain خطی کامپیوتر یا دستگاه اول به دستگاه آخر هیچگونه ارتباط مستقیم فیزیکی ندارد اما در Daisy Chain حلقوی یک لینک مجزا و مستقیم بین دستگاه اول و آخر به وجود می آید که تشکیل یک حلقه را می دهد. استفاده از Daisy Chain حلقوی به ما امکان استفاده از Bidirectional Passing را می دهد که در این حالت ما می توانیم برای سریعتر رساندن بسته اطلاعاتی از جهت مختلفی بسته ها را در شبکه منتقل کنیم .

این در حالی است که در Daisy Chain خطی یک پیام یا بسته اطلاعاتی باید از همان یک خط و مسیری که به وجود آمده است استفاده کند. ما می توانیم توپولوژی Daisy Chain خطی را با خطوط مدارهای منطقی الکترونیکی مقایسه کنیم ، در مدارهای الکترونیکی خروجی یک مدار تبدیل به ورودی یک مدار دیگر می شود و با این روش مدارهای منطقی به هم متصل می شوند ، در مقایسه با شبکه نیز خروجی یک پورت کامپیوتر یا دستگاه شبکه به ورودی یک کامپیوتر یا دستگاه شبکه تبدیل می شود. یکی از مزایایی که در توپولوژی Daisy Chain حلقوی وجود دارد این است که با به مشکل خوردن یکی از دستگاه ها ، ما قابلیت ارسال کردن بسته های اطلاعاتی در یک مسیر دیگر را نیز داریم.

شاید زیاد واژه Daisy Chain در تجهیزات شبکه برای شما آشنا نباشد چون معمولا از توپولوژی هایی استفاده می کنید که همگان با آنها آشنایی دارند اما یکی از مواردی که Daisy Chain بسیار در انها استفاده می شود تجهیزات و رابط های سخت افزاری کامپیوترها هستند ، برای مثال رابط ها یا Interface های SCSI و Firewire به شما این امکان را می دهند که هارد دیسک ها و یا CDROM ها و پرینترها و ... را بصورت پشت سر هم به هم متصل کنید و از آنها استفاده کنید. کابل IDE یا SATA ای که درون کامپیوتر شما قرار دارد و دو عدد هارد دیسک را به همراه یک عدد DVDROM به مادربورد سیستم متصل کرده است در واقع یک توپولوژی Daisy Chain خطی است که انعطاف پذیری خوبی برای استفاده از چندین دستگاه بصورت همزمان در سیستم را به شما می دهد.

با سلام در این مطلب قصد داریم تا دوستان عزیز را با تعدادی از اصطلاحات شبکه آشنا کنیم. در خصوص اصطلاحات شبکه و نحوه کارکردن شبکه و تجهیزات آن ، در دوره آموزش نتورک پلاس مهندس نصیری بصورت مفصل صحبت شده است و این مطلب صرفا جنبه مکمل رایگان آموزشی دارد.

- Collision یا برخورد

برخورد اطلاعات بر روی کابل و درنهایت بالا رفتن ترافیک شبکه را collision می گویند.

2-Ethernet یا اترنت

قبل از اینکه بخواهیم با این کلمه آشنا بشیم باید بدونیم که استاندارد CSMACD) 802.3) چیه. Carrier Sense Multiple Access/Collision Detection اولین استاندارد شبکه برای جلوگیری از Collision در شبکه می باشد.با استفاده از این قانون هر سیستم قبل از فرستادن اطلاعات خود کابل را چک میکند و در صورت آزاد نبودن کابل از فرستادن اطلاعات جلوگیری می نماید.به این قانون استاندارد 802.3 میگویند.هرشبکه ای که از استاندارد 802.3 پیروی کند Ethernet می گویند.

3-Baseband یا باند پایه

سیستم های ارتباطی که وسیله انتقال آنها مانند سیم یا کابل نوری است که در یک زمان فقط یک پیام واحد را به شکل دیجیتال حمل میکند. یا به عبارتی عمل sendو receive را نمیتواند همزمان انجام دهد.

4-Broadband یا باند پهن

سیستم های ارتباطی که وسیله انتقال آنها مانند سیم یا کابل نوری است که در یک زمان چند پیام واحد را به شکل دیجیتال حمل میکند. یا به عبارتی عمل send و receive را همزمان انجام میدهد. ارتباطBroadbandدر شبکه WANیافت میشود.

5- (Maximum Transfer Unit(MTU

حجم اطلاعاتی است که میتواند دریک زمان بر روی کابل حرکت کند.که در توپولوژی های(به نحوه چیدمان شبکه توپولوژی میگویند) مختلف متفاوت است.اگرDataارسالی حجم آن بیشتر از MTU باشد باید به قطعات مختلف که به آن Fragment گفته میشود تقسیم شده وسپس ارسال شود.کامپیوتر گیرنده پس از دریافت تمامیFragmentها دوباره آنها راReassembleکرده و به حالت اولیه در می آورد.

اکسس پوینت یا AP چیست؟ Access Point یا Wireless Access Point که به فارسی به معنی نقطه دسترسی می باشد در واقع اسمی است که ما بر روی یکی از تجهیزاتی گذاشته ایم که در شبکه های بیسیم یا وایرلس مورد استفاده قرار می گیرد. این تجهیزات که یه صورت اختصاری به آنها AP یا WAP هم گفته می شود در شبکه های کامپیوتری به تجهیزاتی گفته می شود که عملکردی شبیه به سویچ شبکه های کابلی در شبکه های بیسیم دارند ، بدین معنی که این امکان را فراهم می کنند که از طریق آنها شما بتوانید چندین سیستم کامپیوتری را از طریق شبکه های بیسیم به همدیگر متصل کنید.

به شبکه های محلی که با استفاده از Access Point ها به هم متصل می شوند به جای اینکه LAN بگوییم Wireless LAN یا WLAN هم می گوییم. Access Point ها را معمولا به شکل AP نمایش می دهند ، این دستگاه ها یک عملکرد مرکزی دارند ، تمامی سیگنال های رادیویی را دریافت و ارسال می کنند که در اکثر مواردی که در شبکه های کامپیوتری می باشد سیگنال های Wi-Fi نیز شامل می شود. معمولا از AP ها در شبکه های کوچک و یا شبکه های عمومی اینترنتی برای ایجاد Hot Spot استفاده می شود.

احتمالا شما نیز در خانه خود از این AP ها دارید ، دستگاهی که شما به عنوان مودم ADSL می شناسید که در کنار آن یک آنتن نیز قرار دارد در واقع یک AP است که در لفظ فنی به آن Wireless Router گفته می شود. AP هایی که در دفاتر شرکت های کوچک و خانه ها استفاده می شوند معمولا بسیار کوچک هستند و براحتی بر روی چیپ یک کارت شبکه یا رادیو قابل پیاده سازی هستند ، حتی مودم های وایمکسی که شما دارید نیز همان AP های خانگی هستند.

تجهیزاتی که بصورت ویژه برای کار سرویس دهی وایرلس استفاده می شوند از دستگاه مرکزی AP استفاده می کنند و توپولوژی مورد استفاده در آنها در اصطلاح فنی Infrastructure می باشد. در توپولوژی Ad-Hoc تعداد کلاینت هایی که همزمان می توانند به AP شما متصل شوند بسیار محدود است اما در توپولوژی Infrastructure این تعداد بسیار متناسب با نیاز سازمان شما خواهد بود. در دوره آموزش نتورک پلاس و در قسمت بررسی شبکه های بیسیم یا وایرلس به خوبی در خصوص اکسس پوینت ، تکنولوژی ها و کاربرهایشان توضیح می دهیم.

در توپولوژی Infrastructure در واقع AP شما به عنوان یک پل یا Bridge برای متصل کردن شبکه های بیسیم شما به شبکه کابلی مورد استفاده قرار می گیرد و وظیفه تبدیل سیگنال را نیز بر عهده دارد. AP های قدیمی بین 10 تا 20 کامپیوتر را می توانستند بصورت همزمان پشتیبانی کنند اما امروزه با توجه به گشترش روز افزون تکنولوژی های AP ها می توانند به تنهایی تا 255 عدد کامپیوتر را به هم متصل کنند.

عملکرد پل در دنیای کامپیوتر و دنیای واقعی، در هر دو، پل​ها دو یا چند بخش منفک و مجزا را به هم ملحق می​​کنند تا فاصله​ها از میان برداشته شود. اگر شبکه​های محلی را به جزایر کوچک و مستقل تشبیه کنیم پل​ها این جزایر را به هم پیوند می​زنند تا ساکنین آن به هم دسترسی داشته باشند.

بسیاری از سازمان​ها دارای LANهای متعددی هستند و تمایل دارند ان​ها را به هم متصل کنند. شبکه​های محلی (LAN) را می​توان از طریق دستگاه هایی که در لایه پیوند داده عمل می​کنند و پل (Bridge) نامیده می​شوند به هم متصل نمود.

پل​ها برای مسیریابی و هدایت داده​ها، ادرس​های "لایه پیوند داده​ها" را بررسی می​کنند. از انجایی که قرار نیست محتوای فیلد داده از فریم​هایی که باید هدایت شوند، پردازش گردد لذا این فریم​ها می​توانند بسته​های IPv4 (که اکنون در اینترنت به کار می​رود)، IPv6 (که در اینده در اینترنت به کار گرفته خواهد شد)، بسته​های Apple Talk، ATM، OSI، یا هر نوع بسته دیگر را در خود حمل کنند.

بر خلاف پل، "مسیریاب​ها" ادرس درون بسته​ها را بررسی کرده و بر این اساس، ان​ها را هدایت (مسیریابی) می​کنند. اگر بخواهیم در تعبیری عامیانه و نادقیق مسیریاب را با پل در دنیای واقعی مقایسه کنیم پل جزایر منفک را مستقیما به هم متصل می​کند در حالی که مسیریاب به مثابه قایق، مسافران خود را پس از سوار کردن از یک طرف به طرف دیگر منتقل می​کنند.

طبعا پل سرعت تردد مسافران را بالاتر خواهد برد ولی قایق همیشه و در هر نقطه از جزیره در دسترس است و قدرت مانور مسافر را بالا خواهد برد!!قبل از پرداختن به تکنولوژی پل، بررسی شرایطی که در ان، استفاده از پل​ها سودمند است، اهمیت دارد. چه دلایلی باعث می شود یک سازمان واحد، دارای چندین LAN پراکنده باشد؟

اول از آن که: بسیاری از دانشگاه​ها و بخش​های مختلف شرکت​ها، LAN مختص به خود را دارند تا بتوانند کامپیوترهای شخصی، ایستگاه​های کاری و سرویس دهنده​های خاص خود را به هم متصل کنند. از انجایی که بخش​های مختلف یک موسسه، اهداف متفاوتی را دنبال می​کنند لذا در هر بخش، فارغ از ان که دیگر بخش​ها چه می​کنند، LAN متفاوتی پیاده می​شود.

دیر یا زود نیاز می​شود، که این LANها با یکدیگر تعامل و ارتباط داشته باشند. در این مثال، پیدایش LANهای متعدد ناشی از اختیار و ازادی مالکان ان بوده است. دوم آن که: ممکن است سازمان​ها به صورت جغرافیایی در ساختمان​هایی با فاصله قابل توجه، پراکنده باشند. شاید داشتن چندین LAN مجزا در هر ساختمان و وصل ان​ها از طریق "پل​ها" و لینک​های پرسرعت ارزان​تر از کشیدن یک کابل واحد بین تمام سایت​ها تمام شود. سوم ان که: گاهی برای تنظیک بار و تعدیل ترافیک، لازم است که یک LAN منطقی و واحد به چندین LAN کوچکتر تقسیم شود.

به عنوان مثال: در بسیاری از دانشگاه​ها هزاران ایستگاه کاری در اختیار دانشجویان و هیئت علمی قرار گرفته است. عموما فایل​ها در ماشین های سرویس دهنده فایل نگه داری می​شوند و حسب تقاضای کاربران بر روی ماشینشان منتقل و بارگذاری می​شود. مقیاس بسیار بزرگ این سیستم مانع از ان می​شود که بتوان تمام ایستگاه کاری را در یک شبکه محلی واحد قرار داد چرا که پهنای باند مورد نیاز بسیار بالا خواهد بود. در عوض، از چندین LAN که توسط "پل" به هم متصل شده، استفاده می​شود. هر شبکه LAN گروهی از ایستگاه​ها و سرویس دهنده فایل خاص خود را در بر می​گیرد که بدین ترتیب بیشتر ترافیک در حوزه یک LAN واحد محدود می​شود و بار زیادی به ستون فقرات شبکه اضافه نخواهد شد.

چهارم آن که: در برخی از شرایط اگر چه یک شبکه محلی واحد از نظر حجم بار کفایت می​کنند ولیکن فاصله فیزیکی بین ماشین​های دور، بسیار زیاد است. تنها راه حل آن است که LAN به چند بخش تقسیم شده و بین ان​ها پل نصب گردد. با استفاده از پل، می​توان فاصله فیزیکی کل شبکه را افزایش داد. پنجم آن که: مسئله قابلیت اعتماد است; بر روی یک LAN واحد، یک گره خراب که دنباله​ای پیوسته از خروجی اشغال تولید می​کند قادر است کل شبکه را فلج نماید.

پل​ها را می​توان در نقاط حساس قرار داد تا یک گره خراب و مغشوش نتواند کل سیستم را مختل کند. بر خلاف یک تکرار کننده (Repeater) که ورودی خود را بی قید و شرط باز تولید می​نماید یک پل را می​توان به نحوی برنامه ریزی کرد تا در خصوص انچه که هدایت می​کند یا هدایت نمی​کند تصمیم اگاهانه بگیرد.

ششم آن که: پل ها می​توانند به امنیت اطلاعات در یک سازمان کمک نمایند. بیشتر کارت​های واسط شبکه​های LAN دارای حالتی به نام حالت بی قید (Promiscuous mode) هستند که در چنین حالتی تمام فریم​های جاری بر روی شبکه تحویل گرفته می​شود، نه فریم​هایی که دقیقا به ادرس او ارسال شده​اند.

با قرار دادن پل​ها در نقاط مختلف و اطمینان از عدم هدایت اطلاعات حساس به بخش​های نامطمئن، مسئول سیستم می​تواند بخش​هایی از شبکه را از دیگر بخش​ها جدا کرده تا ترافیک ان​ها به خارج راه پیدا نکرده و در اختیار افراد نامطمئن قرار نگیرد. شکل 1-2 شمایی از وصل چند شبکه محلی مستقل توسط پل را به همراه نمادهای مربوطه نشان می​دهد. (اکثرا در بسیاری از مقالات پل را با یک شش ضلعی مشخص می​کنند.) :نکته: یک سوییچ می​تواند در نقش یک پل ایفای نقش کند.

پس از بررسی انکه چرا به پل​ها نیاز است اجازه بدهید به این سوال بپردازیم که عملکرد ان​ها چگونه است؟ هدف ارمانی ان است که پل​ها کاملا نامرئی (شفاف-Transparent) باشند، بدین معنا که بتوان ماشینی را از بخش از شبکه به بخش دیگر منتقل کرد بدون انکه به هیچگونه تغییری در سخت افزار، نرم افزار یا جداول پیکربندی نیاز باشد. همچنین باید این امکان وجود داشته باشد که تمام ماشین​های یک بخش از شبکه بتواند فارغ از انکه نوع LAN ان​ها چیست با ماشین​های بخش دیگر، مبادله اطلاعات داشته باشد. این هدف گاهی براورده می​شود ولیکن نه همیشه!

شاید در ساده ترین سناریو بتوان عملکرد پل را بدین روال دانست: ماشین A در یک شبکه محلی، بسته​ای را برای ارسال به ماشین میزبان B در شبکه دیگر که از طریق پل به هم متصل شده​اند، اماده کرده دانست. این بسته از زیر لایه MAC عبور کرده و سرایند MAC​ به ابتدای ان افزوده می​شود. این واحد داده، بر روی کانال منتقل، و توسط پل دریافت می​شود; پس از رسیدن فریم به پل، کار دریافت ان از لایه فیزیکی شروع و داده​ها به سمت زیر لایه بالا هدایت می​شود.

پس از انکه فریم دریافتی در لایه 2 پردازش شد و ادرس​های MAC بررسی شدند، پل مشخص می کند که فریم را باید بر روی کدامین خروجی خود منتقل کند. در نهایت فریم جدیدی ساخته شده و بر روی شبکه محلی مقصد منتقل می​شود. دقت کنید که یک پل که K شبکه مختلف را به هم متصل می​کند دارای K زیر لایه MAC و تعداد k لایه فیزیکی و کانال ارتباطی است. تا اینجا به نظر می​رسد که انتقال فریم از یک LAN​ به LAN دیگر ساده است اما واقعیت این چنین نیست.

شاید با بررسی سناریوی فوق به این نتیجه برسید که کاری که پل انجام می​دهد با کاری که یک سوییچ انجام می​دهد یکی است و چیزی به معلومات شما اضافه نشده است. فقط نام جدید پل بر روی همان سوییچی گذاشته شده که عملکرد ان را مشاهده کردید! هم درست اندیشیده اید و هم در اشتباهید! اگر پل را ابزاری فرض کرده​اید که قرار است دو شبکه اترنت را بهم پیوند بزند حق با شماست و پل هیچ تفاتی با سوییچ ندارد.

ولی در یک تعریف وسیع​تر باید پل را ابزاری در نظر بگیرید که قرار است دو شبکه ناهمگون (مثل اترنت و بیسیم یا اترنت و حلقه) را به هم پیوند بزند و فریم پس از ورود به پل و قبل از انتقال به شبکه مقصد باید تغییر ماهیت بدهد و سرایند MAC ان بکل عوض شود. چنین کاری از سوییچ بر نمی​اید. عموما تمام پورت​های یک سوییچ لایه 2 (مثل سوییچ اترنت) از یک نوعند و فریم​ها در خلال انتقال از سوییچ هیچ تغییری نمی​کنند.

ناهمگونی شبکه​ها و شرایط ذاتی حاکم بر هر شبکه (مثل شرایط حاکم بر محیط بی سیم یا باسیم) مشکلات عدیده​ای را ایجاد خواهد کرد که پل باید از عهده ان براید. بنابراین از این به بعد سوییچ​های اترنت را پل​هایی بدانید که صرفا شبکه​های از نوع اترنت را بهم پیوند می​زند. پل یک سوییچ لایه 2 هست ولی از یک سوییچ اترنت برتر و پیچیده​تر است. اگر به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در خصوص نحوه کارکرد بریج در شبکه هستید ، پیشنهاد می کنم حتما سری به دوره آموزش نتورک پلاس و تفاوت هاب و سویچ  بیندازید تا به خوبی این مفهوم را درک کنید.

نقشه راه آموزش شبکه های کامپیوتری ممکن است پیچیده باشد . انتخاب مسیر شغلی صحیح مخصوصا در ایران که منابع آموزشی و منابع معتبر به ندرت یافت می شود یکی از دغدغه های اصلی جوانان و داوطلبان تغییر مسیر شغلی در سنین بالا می باشد. یکی از بهترین مسیر های شغلی در بازار کار ایران با توجه به سطح نیاز سازمان ها، مهندس، ادمین و یا مدیر شبکه می باشد. لذا قصد داریم در این مقاله به مسیر های مختلف در این حوزه و همچنین راه های صحیح پیشرفت اصولی در حوزه شبکه های کامپیوتری را بررسی کنیم.

مهندس شبکه چه کسی است؟ مدیر شبکه چیست؟

مهندس شبکه یک متخصص فناوری است که مهارت های لازم را برای برنامه ریزی، پیاده سازی و نظارت بر شبکه های کامپیوتری که از خدمات صوتی، داده، ویدئو و شبکه های بی سیم داخلی پشتیبانی می کنند، دارد. اگرچه عناوین شغلی مهندس شبکه و مدیر شبکه گاهی اوقات به عنوان مترادف استفاده می شود، یک مهندس شبکه معمولاً مسئولیت های اجرایی بیشتری نسبت به یک مدیر شبکه دارد. به عنوان مثال میتوانید برای آشنایی بیشتر در حیطه مقاله دوره های آموزش شبکه را از کجا شروع کنیم؟ مسیر راه یادگیری شبکه بخوانید .

سمت مهندسی بیشتر به برنامه ریزی، طراحی و مشخصات فنی می پردازد. بخش مدیریت بیشتر با تلاش های تعمیر و نگهداری، مدیریت و عیب یابی روزمره سر و کار دارد.عناوین شغلی ممکن است بر اساس تحصیلات یا درآمد نیز متمایز شوند. به طور معمول، یک مهندس شبکه تحصیلات بیشتری دارد و درآمد بیشتری نسبت به یک مدیر (ادمین) شبکه دارد.

• به عنوان مطالعه بیشتر و درک عمیق مطالب به  جامع ترین دوره آموزش CCNP and CCIE Enterprise Core ENCOR 350-401 مراجعه کنید.

مهندس شبکه چه کاری انجام می دهد؟

مهندسان شبکه پیکربندی های شبکه را طراحی و پیاده سازی می کنند، مشکلات شبکه را عیب یابی می کنند، نظارت بر شبکه را انجام می دهند و سیستم های امنیتی مانند فایروال ها را پیکربندی می کنند. آنها اغلب به یک CIO یا افسر ارشد امنیت اطلاعات و سایر رهبران خط کسب و کار گزارش می دهند تا در مورد اهداف کلی کسب و کار، سیاست ها و به روز رسانی وضعیت شبکه تصمیم بگیرند. در بسیاری از شرایط، مهندسان شبکه از نزدیک با مدیران پروژه و سایر مهندسان کار می کنند، ظرفیت را مدیریت می کنند و پشتیبانی از راه دور یا در محل را انجام می دهند.

مهندسان شبکه که به عنوان مدیران شبکه نیز شناخته می شوند، به عنوان بخشی از بخش فناوری اطلاعات یک شرکت کار می کنند. آنها مسئول اطمینان از عملکرد کارآمد سیستم های کامپیوتری و سخت افزار شبکه شرکتشان هستند. آن‌ها این کار را با نصب سخت‌افزار جدید، اجرای عیب‌یابی و تکمیل به‌روزرسانی‌های معمول نرم‌افزار به محض در دسترس بودن انجام می‌دهند. همچنین انتظار می رود که آنها اقدامات پیشگیرانه را برای محافظت در برابر بدافزارها و سایر تهدیدات احتمالی برای امنیت شبکه انجام دهند.

مهندس شبکه چقدر حقوق می گیرد؟

طبق آمار رسمی از شرکت IranSalary دریافتی حقوق یک مهندس شبکه در عناوین شغلی مختلف در حوزه شبکه های کامپیوتری طبق جدول زیر به طور میانگین 12.5 میلیون تومان می باشد و در شرکت های ایرانی تا 20 میلیون تومان درآمد یک کارشناس شبکه کامپیوتری می باشد. مشخص است که با بالاتر رفتن سابقه کار و در عناوین شغلی مانند مدیر فنی این میزان درآمد می تواند به بالای 50 میلیون تومان در ماه برسد.

اگر قصد مهاجرت و کار در خارج از ایران را دارید، درآمد یک مدیر شبکه به طور میانگین در کشور آمریکا 73,566$ می باشد. در کمترین حالت ممکن 53,735$ و در بالاترین حالت 172,881$ می تواند دریافتی یک مهندس شبکه در طول سال باشد.

توانایی های مورد نیاز یک مهندس شبکه چیست؟

یک نامزد شغلی ممکن است برای به دست آوردن شغل مهندسی شبکه فقط به مدرک کاردانی نیاز داشته باشد، اما اکثر موقعیت ها نیاز به مدرک کارشناسی در علوم کامپیوتر یا چندین سال تجربه اضافی دارند. بسیاری از مهندسان شبکه نیز از رشته هایی مانند مهندسی برق، فیزیک یا ریاضیات هستند.

مهندسان باید بتوانند شبکه های پیچیده را درک کنند و مشکلات آن را مشخص کنند و راه هایی برای بهبود آنها پیشنهاد کنند. آنها همچنین باید بتوانند به طور مشترک در یک تیم کار کنند و همچنین مدیریت سایر مهندسان و کارکنان پشتیبانی برای راه اندازی شبکه را بر عهده بگیرند. آنها باید بتوانند به اندازه کافی انعطاف پذیر باشند تا هم با مهندسان و هم با همکاران خط کسب و کار که ممکن است درک درستی از شبکه نداشته باشند کار کنند. مهندسان شبکه علاوه بر مهارت های فنی، به مهارت های تحلیلی، رهبری، سازمانی و ارتباطی نیز نیاز دارند. توجه به جزئیات و توانایی حل مسئله نیز مهم است.

به طور کلی از یک مهندس شبکه انتظار می رود مسائل زیر را به خوبی بلد باشد:

• راه اندازی شبکه های کامپیوتری ( نصب، پیکربندی و عیب یابی تجهیزات شبکه های LAN و WAN)
• امنیت اطلاعات (Cyber Security) و امن نگه داشتن فضای شبکه سازمان ها
• مجازی سازی (Virtualization) و مدیریت سرور ها
• نصب، پیاده سازی و نگهداری شبکه های VoIP

بهترین مسیر یادگیری شبکه کدام است؟

مهندس شبکه شدن نیاز به زمان و اراده دارد. هیچ مسیر مستقیمی برای تبدیل شدن به یک مهندس شبکه وجود ندارد، اما یک دستور توصیه شده در مورد چگونگی دستیابی به اهداف شغلی شما وجود دارد. مراحل زیر را می توانید بعنوان یک مسیر صحیح، اصولی و منطقی برای پیشرفت در حوزه شبکه های کامپیوتری دانست.

تکمیل تحصیلات آکادمیک و دانشگاهی

برای دنبال کردن حرفه ای در مهندسی شبکه، توصیه می شود که حداقل مدرک کارشناسی خود را در زمینه های مرتبط مانند مهندسی شبکه یا علوم کامپیوتر تکمیل کنید. برخی از دانشگاه ها مانند دانشگاه علمی و کاربردی یک رشته مخصوص شبکه های کامپیوتری ارائه می کنند که می تواند مسیر درستی برای این کار باشد. مدرک کاردانی گزینه قابل قبولی است اما مدرک کارشناسی ارجحیت دارد.

گواهینامه های بین المللی مستقل

چندین گواهینامه وجود دارد که می توانید برای تبدیل شدن به یک مهندس شبکه دریافت کنید. یکی از راه‌ها، دریافت گواهی‌نامه های مستقل از برند است. این گواهینامه ها دانش پایه در زمینه IT را ارائه می دهند، به این معنی که شما دستورالعمل های عمیقی را در مورد دستگاه های یک شرکت خاص دریافت نمی کنید. هر گواهی مستلزم آن است که برای دریافت مدارک خود یک یا چند امتحان را پشت سر بگذارید. این فرآیند بسته به پشتکار و زمانی که صرف میکنید ممکن است بین 4 تا 18 ماه طول بکشد. در زیر لیستی از برخی از گواهینامه های مفید برای یک مهندس شبکه آورده شده است:

CompTIA A+
این یک گواهینامه سطح ابتدایی است که به داوطلبان اجازه می دهد تا دانش مبتدی را در مورد موضوعات مرتبط با فناوری اطلاعات کسب کنند. هنگامی که گواهی CompTIA A+ را دریافت کردید، می توانید به سمت گواهینامه CompTIA Network + که کمی پیشرفته تر است، کار کنید...

سرفصل های نتورک پلاس CompTIA Network Plus شامل چه چیزهایی است؟ یکی از سوالاتی که دانشجویان دوره آموزش نتورک پلاس (Network+) بسیار از من می پرسند این هست که آیا یادگیری همه سرفصل های دوره نتورک پلاس برای ورود به دنیای شبکه و فناوری اطلاعات الزامی است؟ در ابتدا باید بدانید که شما قرار است تا چه مرحله ای از آموزش شبکه و فناوری اطلاعات وارد شوید .

باید بدانید که قرار است در چه گرایشی از شبکه و فناوری اطلاعات پیشرفت و ادامه فعالیت داشته باشید و در نهایت علاقه شما بیشتر به چه مباحثی از شبکه است که بر اساس آن سرفصل های نتورک پلاس را نیز یاد بگیرید. اجازه بدهید قبل از اینکه بصورت کامل و قطعی در این خصوص نظر بدهیم در خصوص سرفصل های اصلی نتورک پلاس کامپتیا صحبت کنیم .

معرفی سرفصل های دوره آموزشی نتورک پلاس

دوره آموزشی نتورک پلاس که قبلا در خصوص آن بصورت مفصل توضیح دادیم ، قبلا با عنوان دوره آموزش مبانی شبکه های کامپیوتری معرفی میشد اما این روزها به نوعی اولین دوره آموزشی برای ورود به هر دوره دیگری در حوزه فناوری اطلاعات شناخته می شود. دوره آموزشی نتورک پلاس در نسخه جدید خودش دارای پنح فصل بندی یا در اصطلاح سرفصل آموزشی کلی شده است که هر کدام از آنها به سرفصل های کوچکتری برای خود تقسیم می شوند. سرفصل های کلی نتورک پلاس به شکل زیر هستند :

1.پایه و اساس شبکه یا Network Fundamentals

در این فصل شما با مبانی و مفاهیم اولیه شبکه از جمله سرویس های شبکه ، اتصالات و ارتباطات فیزیکی شبکه ، توپولوژی ها یا همبندی های شبکه ، معماری ها و طراحی های شبکه و کمی در مورد مباحث پردازش ابری بصورت کلی آشنا خواهید شد.

2.پیاده سازی های شبکه یا Network Implementations

در این فصل شما با تکنولوژی ها و مفاهیم مربوط به مسیریابی شبکه ، تجهیزات شبکه ، راهکارهایی مثل اترنت ( Ethernet ) و شبکه های بیسیم یا وایرلس آشنا خواهید شد.

3.عملیات های شبکه یا Network Operations

در این فصل شما با مفاهیمی مثل مانیتورینگ یا نظارت بر شبکه ، بهینه سازی های شبکه و البته مفاهیم مدیریتی تر و سطح بالاتری مثل طرح تداوم کسب و کار آشنا خواهید شد.

4.امنیت شبکه یا Network Security

در این فصل شما با مفاهیم اولیه امنیت اطلاعات و امنیت شبکه آشنا می شوید ، حملات شبکه را و انواع حملات هکری را بصورت خلاصه و مفید یاد میگیرید و در نهایت نحوه امن کردن یا Hardening و مقابله با تهدیدات شبکه را نیز تا حد اولیه آموزش خواهید دید.

5.رفع اشکال شبکه یا Network Troubleshooting

در قسمت رفع اشکال شبکه از سرفصل های نتورک پلاس شما با رفع اشکالات معمولی از جمله مشکلات مربوط به کابل های شبکه ، ارتباطات و مشکلات نرم افزاری که باعث اختلال در ارتباطات می شوند آشنا خواهید شد.

ریز شدن در سرفصل های نتورک پلاس (Network Plus)

سرفصل های بین المللی دوره نتورک پلاس بصورت کلی و کمی نامفهوم به نظر می رسند. بهتر هست برای اینکه درک بهتری از جزئیات آموزشی دوره نتورک پلاس Network+ داشته باشیم ، این سرفصل ها رو به ترتیب ریز و جزئی تر کنیم تا بدونید قرار هست چه چیزهایی در این دوره نتورک پلاس آموزش داده بشه ، پس در ادامه با ما باشید.

جزئیات سرفصل 1 دوره نتورک پلاس : پایه و اساس شبکه

در این فصل شما با نحوه کار کردن شبکه و اصلا اینکه چگونه اطلاعات در شبکه جابجا می شوند ، آشنا می شوید. با لایه های شبکه و چیزی به نام مدل OSI آشنا می شوید و مفاهیمی مثل کپسوله کردن اطلاعات یا Encapsulation را یاد میگرید.

در ادامه شما با ویژگی های یک شبکه استاندارد آشنا می شوید ، اینکه کامپیوترها چگونه به هم متصل می شوند تا تشکیل یک شبکه را بدهند را متوجه خواهید شد. به این بسته شدن های متنوع در اصطلاح توپولوژی ها یا همبندی ها گفته می شود.

در ادامه با انواع کابل شبکه و کاربرد هر کدام از آنها آشنا می شوید. با مفاهیم آدرس دهی آیپی و مقدماتی از سابنتینگ آشنا می شوید. پورت های فیزیکی و مجازی ، پروتکل ها ، نرم افزارها و ... را می شناسید. سرویس های شبکه را می شناسید و هدف کلی از ارائه هر سرویس در شبکه را درک خواهید کرد و در نهایت با کلیات ساختار اتاق سرورها و مراکز داده آشنا می شوید و این فصل شما کامل می شود.

شبکه یا Network چیست؟ تعریف و مفهوم شبکه در هر حوزه ای وجود دارد. وقتی صحبت از معنی شبکه می شود ، ذهن انسان به انواع و اقسام شبکه هایی که هر روز در مورد آن می شنود ، کشیده می شود. در واقع شبکه به تنهایی در برگیرنده معانی متنوعی است و به هر چیزی که به هر نحوی با چیز دیگری ارتباط داشته باشد و چیزی را به اشتراک بگذارد ، به نوعی شبکه گفته می شود. در این مقاله ما بصورت ویژه در خصوص تعریف " شبکه چیست " از دیدگاه شبکه های کامپیوتری می پردازیم و با این سوال که " شبکه کامپیوتری چیست" ادامه مقاله را پیش می بریم. پس تا انتها با توسینسو همراه باشید.

برای ورود به دنیای شبکه می توانید وارد دوره های آموزشی شبکه در این لینک شوید.